Symbolika chrztu

Na wycieczce byliśmy w babtysterium. Były tam schodki w dół i w górę. Miały, jak opowiadał przewodnik, symbolizować Paschę. Mówił on bardzo mądre rzeczy, ale nie mogłam zapamiętać. Potem sprawdzałam w internecie, lecz nic podobnego o tych schodkach nie mogłam znaleźć.

Starożytna kaplica chrzcielna, zwana baptysterium, posiada cztery stopnie zstępujące do wody i cztery wstępujące. Ukryta tam jest symbolika stopni, po których się wchodzi w wody chrztu i wychodzi do Nowego Życia. Jest to między innymi metafora drogi prawdziwego życia chrześcijańskiego, w którym są momenty schodzenia w dół i podnoszenia się. Prymas Stefan Wyszyński mawiał, że nie da się dojść do Wielkiej Niedzieli nie przechodząc przez Wielki Piątek.

Baptysterium przypomina nam ochrzczonym, że nie ma innej drogi poza Chrystusem i Jego drogą paschalną. Paschalne Misterium Chrystusa ujmuje osiem stopni, czyli osiem najważniejszych wydarzeń zamkniętych w dwie fazy: fazę zstępującą w dół i wstępującą w górę. Są to tzw. dwa skrzydła paschalne: Kenosis – poniżenie i Theosis – przebóstwienie.

Poniżenie Pana – Kenosis – stanowią:

• Męka: wyszukana, okrutna we wszystkich wymiarach katowania fizycznego, wyrażona także przez odrzucenie, wyrzucenie za miasto, osamotnienie w męce,
• Śmierć,
• Pogrzeb: wymazanie z ziemi żyjących,
• Otchłań: zstąpienie do piekieł wyraża opuszczenie totalne, piekło wewnętrzne, świat bez miłości, osamotnienie serca ludzkiego, udręki duchowe.

Święty Paweł w Liście do Filipian 2, 5- 11 pisze: „On, istniejąc w postaci Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem, lecz ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać sługi, stawszy się podobnym do ludzi. A w zewnętrznym przejawie uznany za człowieka, uniżył samego siebie, stawszy się posłusznym aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej. Dlatego też Bóg Go nad wszystko wywyższył i darował Mu imię ponad wszelkie imię…”

Przebóstwienie Pana – Theosis – stanowią:

• Zmartwychwstanie: w głębinach piekła pojawia się miłość, zwycięstwo nad śmiercią i totalnym opuszczeniem, „noc jak dzień zajaśnieje”, „światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnie”,
• Wniebowstąpienie: wywyższenie ludzkiej natury, przebóstwienie, człowiek uczestniczy w Boskiej naturze w sposób pełny,
• Zasiadanie po prawicy Ojca: „dana mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi”, pełna władza Chrystusa,
• Zesłanie Ducha Świętego: na Apostołów, na Kościół, na świat, na całe stworzenie. Świat tonie w nadmiarze radości. Życie, miłość, szczęście człowieka.

Zajrzyj na blog ks. Marka!


ks. Marek Kruszewski
Idziemy nr 22 (351), 27 maja 2012 r.