Nie znajdziemy w Ewangelii tekstów mówiących wprost o ustanowieniu przez Jezusa sakramentu bierzmowania. Ale są biblijne treści mówiące o obdarowywaniu ludzi Duchem Bożym.
Każdy, kto przyjął sakrament bierzmowania, mógł usłyszeć słowa: „Przyjmij znamię daru Ducha Świętego”. Jest to sakramentalna formuła wypowiadana zawsze przez szafarza tego sakramentu, zazwyczaj biskupa, wyrażająca nadprzyrodzone znaczenie tego momentu. Te słowa można rozumieć dwojako: 1. Sam Duch Święty jest udzielany jako dar albo 2. To Duch Święty udziela daru. Teksty NT sprzyjają jednak pierwszej interpretacji (Dz 2,38; 8,17). Bierzmowanie jest więc sakramentalnym znakiem przekazywania Ducha Świętego. Rzeczywiście, nie znajdziemy w Ewangelii tekstów mówiących wprost o ustanowieniu przez Jezusa sakramentu bierzmowania. Ale są biblijne treści mówiące o obdarowywaniu ludzi Duchem Bożym. Takie otrzymanie Ducha oznacza uzdolnienie ludzkiego umysłu do poznania prawd wiary, formowanie moralnej postawy człowieka i umocnienie w działaniu zgodnym z wolą Bożą.
Starotestamentalni prorocy wiele razy zapowiadali zstąpienie Ducha Bożego. I to nie tylko na przepowiadanego Mesjasza, ale i na cały Lud Boży. Spełnienie ich słów widać w ujawnieniu się Ducha Świętego w osobie i misji Jezusa: od Wcielenia poprzez całą publiczną działalność. Mało tego, Jezus chce udzielić Ducha Świętego wszystkim swoim wyznawcom. I Jego uczniowie otrzymali Go jako pierwsi.
Już w dniu zmartwychwstania Jezus dał apostołom Ducha Świętego, aby mogli skutecznie rozgrzeszać (J 20,22-23). Warto wiedzieć, że obecność i moc Ducha Świętego publicznie ujawniły się przez zewnętrzne, wprost widowiskowe znaki, nie tylko 50 dni później (Dz 2,2-4; 4,31; 10,44-46). Znajdujemy w NT liczne pouczenia o posłaniu przez Jezusa Ducha Świętego do apostołów wyjaśniające Jego rolę w ich dalszej działalności (J 14,16.26). Tylko dzięki Niemu wyznawcy Jezusa są w stanie odważnie dawać o Nim świadectwo przed światem (J 15,18-21.26). Zapowiadany tajemniczy Duch umacnia wiarę, ułatwia przyjęcie i utrwala w uczniach zrozumienie nauki objawionej (J 16,12-13). Niewątpliwie to „doprowadzenie do całej prawdy” odnosi się do chrześcijan wszystkich pokoleń.
Działanie Ducha Świętego rozpoznajemy na dwóch obszarach. Pierwszy – zewnętrzny – dotyczy przekazywania Ewangelii i wcielenia Jej w życie Kościoła. Drugi to osobiste, wewnętrzne „wyposażenie” chrześcijanina oparte na indywidualnym pouczeniu jego sumienia (1J 2,20).
To wszystko stanowi przesłankę przekonania, że Jezus zamierzał ustanowić taki sakrament i że bierzmowanie pochodzi od Jezusa. Z Jego woli szczególny dar nadprzyrodzony – odrębny od chrztu – został związany z określonym znakiem i w praktyce duszpasterskiej Kościoła jest udzielany wiernym.
 | ks. Jan Sawicki |
