Należy pamiętać, że głównym działającym w sakramentach jest sam Jezus Chrystus
Gdy mamy do czynienia z ewidentnym przestępstwem, należy zachować się zgodnie z normami prawa. Kwestia, czy przestępstwo popełnił ksiądz, czy nieksiądz, nie ma tu znaczenia. Często jednak dostrzegamy grzech, który nie jest jednocześnie przestępstwem. W takiej sytuacji zachęcam, aby zastosować zasady upomnienia braterskiego: najpierw w cztery oczy, potem przy dwóch, trzech świadkach, a na koniec doniesienie Kościołowi. Owo biblijne stopniowanie daje winnemu możliwość podjęcia poprawy.Czy ksiądz będący w stanie grzechu ciężkiego może udzielać sakramentów? Pytam w oparciu o pewną sytuację, w której głupio mi było i zareagować, i nie zareagować.
Doniesienie Kościołowi oznacza w praktyce zgłoszenie władzom kościelnym, np. kurii. Gdy się takiego doniesienia dokonało, można pozostawić sprawę Bożej sprawiedliwości. Bóg w takich sytuacjach nie pozwala z siebie szydzić. Nie zazdroszczę władzom kościelnym odpowiedzialności ponoszonej przed Bogiem za sposób reagowania na zgłaszane występki.
Jeśli chodzi o udzielanie sakramentów, należy pamiętać, że głównym działającym w nich jest sam Jezus Chrystus. Tak jak skuteczność lekarstwa zależy głównie od składu chemicznego i predyspozycji organizmu chorego, tak skuteczność sakramentów zależy od predyspozycji przyjmującego i obiektywnej mocy działającego Jezusa. Ze strony lekarza i aptekarza muszą być zachowane pewne warunki przy przepisaniu i sporządzaniu lekarstwa, ale oni sami swoim zachowaniem w mniejszym stopniu wpływają na skuteczność terapii. Tak samo kapłan może swoją pobożnością pomagać nam albo rozpraszać nas w przyjęciu sakramentów, ale łaska sakramentalna pochodzi od samego Jezusa.
Oczywiście, każdy ksiądz jest zobowiązany do świętego życia. Skoro występuje w imieniu Chrystusa, ma się do Niego upodabniać. Sakrament udzielany przez kapłana – nawet w jego grzechu ciężkim – będzie obiektywnie ważny i skuteczny. Kapłan jednak odpowiada w sumieniu za brak szacunku i zniewagę wobec Boga. Stąd, gdyby upadł, powinien się nawrócić z grzechu przed przystąpieniem do udzielenia sakramentu. Szczególnie przed celebracją Eucharystii powinien zrobić wszystko, co możliwe, aby przystąpić do sakramentu pokuty i pojednania. Także przy innych sakramentach jest bardzo pożądane, aby kapłan przed ich szafowaniem się wyspowiadał. Ponieważ uczynił zniewagę wobec Boga, powinien w swoim dalszym życiu przyjąć ducha pokuty, uzupełniać swoje braki i dążyć do wewnętrznego zjednoczenia z Chrystusem.
 | ks. Marek Kruszewski |
