Nowoczesne budownictwo w coraz większym stopniu oparte jest na rozwiązaniach systemowych. Z tego względu oferta materiałów do wznoszenia ścian poszerzana jest o elementy uzupełniające. Wśród nich znajdziemy m.in. metalowe łączniki, które pozwalają szybko wykonać stabilne połączenia konstrukcji murowych, w niektórych sytuacjach zastępując tradycyjne wiązania murarskie między ścianami.
Kiedy stosować łączniki i jakich zasad należy przestrzegać wyjaśnia Joanna Nowaczyk, Doradca Techniczny Grupy SILIKATY. Wszystkie sąsiadujące ze sobą ściany w budynku, zarówno prostopadłe jak i ukośne, powinny być łączone w sposób zapewniający przenoszenie obciążeń pionowych i poziomych. Łączenie takie powinno również gwarantować szczelność i spełnienie wymagań izolacyjności akustycznej i ogniowej. Najczęstszym sposobem na realizację takiego połączenia jest zapewnienie odpowiedniego przewiązania murarskiego elementów. Są niekiedy sytuacje, w których przewiązanie uzupełnia się łącznikami metalowymi, a w przypadku ścian wypełniających całkowicie je nimi zastąpić. Jeśli stosujemy połączenie za pomocą łączników, musi być ono równoważne pod względem konstrukcyjnym temu osiąganemu przez wiązanie i nie może powodować pogarszania się parametrów takich jak np. izolacyjność akustyczna przegrody. Sposób połączenia ścian konstrukcji murowej powinien być podany w projekcie i nie należy dokonywać w tej kwestii zmian bez zgody projektanta.
Pamiętać należy, że wszystkie ściany konstrukcyjne muszą być połączone przewiązaniem murarskim. Łączenie to można dodatkowo wzmocnić poprzez łączniki metalowe, umieszczając je zwykle co drugiej spoinie wspornej. Elementy metalowe można też wykorzystać, łącząc mur np. ze słupami żelbetowymi. Również w tym przypadku umieszcza się je najczęściej w co drugiej spoinie wspornej (chyba, że w projekcie jest założony inny rozkład łączników). Łączników metalowych nie powinno się natomiast stosować w miejscach poniżej poziomu gruntu, np. w ścianach piwnicznych.
Najszersze zastosowanie elementy tego typu znajdują przy wznoszeniu ścian wypełniających. Najlepiej już w trakcie wznoszenia ścian konstrukcyjnych przewidzieć położenie murowanych przegród działowych. Wówczas na tym etapie w ścianę konstrukcyjną wmurowuje się odpowiednie łączniki, zagłębiając je do połowy ich długości. Ze względów bezpieczeństwa, aż do momentu wykonania ścian wypełniających, łączniki należy przygiąć na czas prowadzenia dalszych prac. Dostępne są też specjalne łączniki, dzięki którym ścianę działową można połączyć z już istniejącą ścianą konstrukcyjną. Liczba i rozstaw elementów metalowych powinny wynikać z obliczeń statycznych. Przyjmuje się, że wzdłuż pionowej krawędzi ściany należy zamontować ich co najmniej pięć. Zamiast pojedynczych łączników można też wykorzystać specjalne listwy, dzięki czemu ogranicza się liczbę mocowań.
Ważną kwestią przy wznoszeniu ścian działowych jest zachowanie szczeliny podstropowej. Połączenie ściany wzdłuż górnej krawędzi można zrealizować również przy pomocy łączników metalowych. Instaluje się je w wypełnionych zaprawą spoinach pionowych. Jeżeli natomiast ściana wykonana jest z bloczków z zamkami na pióro-wpust (z niewypełnionymi spoinami pionowymi), należy w przypadku połączenia górnej krawędzi ściany do stopu realizowanego za pomocą łączników metalowych wypełnić zaprawą trzy ostatnie poziomy spoin czołowych.
Łączniki murarskie, podobnie jak inne stalowe akcesoria, powinny być zgodne z normą PN-EN 845-1. Na rynku dostępne są elementy wykonane ze stali ocynkowanej oraz nierdzewnej. Łączniki przeznaczone do ścian z silikatów powinny zapewniać odpowiednią ochronę przed korozją w środowisku zasadowym.
Źródło i zdjęcie: Grupa Silikaty
