Każdy obiekt budowlany, bez względu na jego wielkość i usytuowanie narażony jest na negatywne działanie wody. Pojawienie się zawilgoceń nie tylko obniża komfort mieszkania, ale i jest szkodliwe dla zdrowia. Prawidłowo wykonana hydroizolacja już na etapie budowy budynku pozwoli skutecznie ochronić go przed negatywnym działaniem wilgoci. Jak więc zabezpieczyć dom przed wilgocią?
Zawilgocenie murów poza negatywnym wpływem na zdrowie jest także bardzo niebezpiecznym zjawiskiem dla samego budynku, które może przyczynić się do pojawienia trudnych do usunięcia szkód. Jednym z największych niebezpieczeństw jest utrata izolacyjności termicznej, przez co pomieszczenia budynku stają się mocno wychłodzone. Dostanie się wilgoci do murów powoduje także usterki w samej strukturze ściany, co przekłada się na łuszczenia i późniejsze odpadanie tynku, pojawienie się wykwitów, pleśni i grzybów, a w ostateczności nawet całkowite obniżenie wytrzymałości ściany. Kumulacja tych negatywnych dla struktury budynku zjawisk oraz ich ignorowanie może przełożyć się w dłuższej perspektywie czasu nawet na katastrofę budowlaną.
Wilgoć może dostawać się do budynku z różnych powodów. Jednym z nich jest woda z gruntu, woda opadowa oraz rozbryzgowa, warto więc zwrócić uwagę na odpowiednie wykonanie izolacji w miejscach cokołowych. Istotnym problemem może być także nieodpowiednie odprowadzanie wód opadowych czy pojawienie się zawilgoceń po różnego typu zalaniach - nie tylko powodziowych, ale również przez wody opadowe czy wodociągowe. Jednym z najczęściej występujących powodów zawilgoceń jest napór wilgoci gruntowej na fundament. W tym wypadku podczas hydroizolacji wykonuje się barierę odgradzającą zewnętrzną strefę mokrą od bryły fundamentu.
Metody usuwania wilgoci z budynku można podzielić na dwie grupy - naturalne i sztuczne. Te pierwsze polegają na odkopywaniu fundamentów, które sukcesywnie wytrącają wilgoć, a kiedy ława fundamentu osiągnie już poziom niskiej wilgotności, zabezpieczeniu jej metodą izolacji pionowej. Metody sztuczne opierają się zaś na odtworzeniu izolacji poziomej, czyli przerwaniu przemieszczania się wilgoci w górę. Osuszanie odbywa się najczęściej przy pomocy metod mechanicznych i iniekcji, nazywanymi metodami inwazyjnymi. Istnieją również metody nie inwazyjne, takie jak: osuszanie budynku gorącym powietrzem, technikami kondensacyjnymi czy mikrofalowymi.
Metody nie inwazyjne działają podobnie jak osuszanie naturalne - mur schnie dzięki podniesieniu temperatury wewnątrz pomieszczenia, zapewniając jednocześnie odpowiednią wentylację. Proces osuszania budynku w zależności od wybranej metody może potrwać od kilku do kilkunastu tygodni.
Przed wykonaniem izolacji należy odpowiednio się do tego przygotować i ocenić stan ścian fundamentowych, stopień zawilgocenia budynku oraz warunki gruntowo - wodne. Odpowiednie zabezpieczenie fundamentów przed szkodliwym działaniem wody powinno się wykonać na etapie budowy lub przebudowy domu. Polega ono na wykonaniu izolacji przeciwwilgociowej poziomej i pionowej, a w przypadku usuwania wilgoci - również osuszania ścian.
Izolację poziomą wykonuje się na wierzchu ław fundamentowych, drugą pod stropem piwnic. Należy pamiętać, że izolacja pozioma powinna być ściśle związana z izolacją pionową ścian fundamentów i izolacją podposadzkową w piwnicy. Izolacja pozioma zapobiega podciąganiu wilgoci przez mury, zaś pionowa - przed naporem wilgoci. Trzeba pamiętać, że w miejscach, gdzie poziom wód gruntowych znajduje się nad poziomem posadowienia ław fundamentowych przed przystąpieniem do prac związanych z izolacją poziomą konieczne jest wykonanie drenażu.
Podstawową funkcją dachu jest ochrona budynku przed opadami atmosferycznymi, zapobieganie utraty ciepła zimą oraz przegrzaniem porą letnią. Izolacja dachu składa się z warstwy wstępnego krycia, izolacji cieplnej oraz paroizolacji, a współczynnik przenikania ciepła powinien wynosić maksymalnie U = 0,3 W/(m²·K). Izolację powinno się wykonywać w temperaturze powyżej 0 oraz przy odpowiedniej wilgotności.
O jakości wykonania pokrycia dachowego świadczy odporność na gromadzenie się wilgoci napływającej do wnętrza. Warto więc wykonując termoizolację tej części budynku zastosować materiały uodparniające przed wilgocią, której źródłem jest skraplanie pary wodnej zarówno w więźbie, jak i samej izolacji. Materiały, które stosuje się od strony wewnętrznej nazywane są paroizolacjami, zaś od strony zewnętrznej - membranami wstępnego krycia. Poprzez zastosowanie odpowiednich membran wytworzona wewnątrz budynku para wodna swobodnie z niego wyparuje i jednocześnie obroni budynek przed jej pochłanianiem z otoczenia.
Źródło i zdjęcie: Firma budowlana Profil
