W obszarze składników do betonu nowelizacja wprowadza dwie zasadnicze zmiany w stosunku do obowiązującej edycji. Uszczegółowi obszar klasyfikacji i stosowania kruszyw z recyklingu (wprowadzenie dwóch grup: kruszywo wypłukane z mieszanki i kruszywo powstałe z przekruszenia elementów betonowych) oraz wprowadzi nowe rodzaje składników mieszanki betonowej w postaci włókien syntetycznych i stalowych oraz granulowanego żużla wielkopiecowego.
Głównymi zmianami w zakresie wymagań dla składu betonu jest poszerzenie stosowania współczynnika aktywności pucolanowej k w odniesieniu do wszystkich dodatków typu II (popiół lotny, pył krzemionkowy, granulowany mielony żużel wielkopiecowy). Nowelizacja wprowadza możliwość stosowania współczynnika k nie tylko dla betonów na bazie cementów CEM I, ale i dla CEM II/A zgodnych z PN-EN 1971-1:2012. Nadto nowelizacja normy 206-1 wprowadza możliwość stosowania podejścia z koncepcją współczynnika k w odniesieniu do pyłu krzemionkowego nie tylko dla cementów CEM I, ale także dla CEM II/A z ograniczeniami dla klas ekspozycji XC i XF. Nowelizacja ustanawia wartość współczynnika k oraz warunek ilościowy dla nowego dodatku w postaci granulowanego mielonego żużla wielkopiecowego GGBS.
W zakresie oceny zgodności nowelizacja normy 206-1 ustanawia nowe częstotliwości pobierania próbek betonu oraz rozszerza warunek przynależności (dotychczasowe kryterium 3) do rodziny betonów.
Kolejnym novum znowelizowanej normy 206-1 jest zestawienie wymagań dla specyfikacji i oceny zgodności dla betonu do robót geotechnicznych (pale wiercone, przemieszczeniowe, mikropale, ścianki szczelinowe).
Nowa edycja przedmiotowej normy 206-1 uwzględnia aktualny stan wiedzy i dlatego jej znajomość jest niezbędna dla prawidłowego funkcjonowania zakładów producentów betonu.
Źródło i grafika: SPBT
