Konsorcjum Porr Polska Infrastructure i Unibep w ramach zadania wykonuje 16 kilometrowy odcinek trasy S8 węzeł Poręba (bez węzła) – początek obwodnicy Ostrowi Mazowieckiej w technologii betonowej.
Fot. Porr
W budowę zaangażowany jest nie tylko doświadczony zespół pracowników konsorcjum, ale również zaawansowany technologicznie sprzęt. Ogromne wrażenie sprawiają dwie maszyny SP1500 Wirtgen – o całkowitej masie odpowiednio – 72 i 60 ton, tworzą zespół do ekonomicznego układania betonu. Szerokość maksymalna ramion maszyny SP1500 to 15,25 m.
SP1500 jednocześnie może ułożyć warstwę nawierzchni o grubości 40 cm. Na rynku polskim działa tylko kilka firm dysponujących podobnymi rozkładarkami do układania nawierzchni betowej w układzie dwuwarstwowym.
Do tej pory konsorcjum na S-8 Poręba ułożyło 4100 m2 (szer. 10 m) betonu C 35/45 – czyli 1150 m3 betonu C 35/45.
Na kontrakcie wykorzystywane jest także urządzenie do pielęgnacji betonu TCM 180i o szerokości roboczej 18 m i wadze około 18 ton. Wykorzystywana na S8 maszyna do pielęgnacji TCM 180i jest najnowszym tego typu urządzeniem na rynku.
Trasa S8 – więcej niż droga
Długo wyczekiwana nowa budowa tego odcinka uzupełni lukę w Polskiej sieci transportu drogowego. S8 to jedna z najważniejszych tras o planowanej całkowitej długości 560 km, która łączy najważniejsze miasta takie jak Wrocław, Łódź, Warszawę i Białystok. Stara droga krajowa nr 8 była jednym z najbardziej niebezpiecznych odcinków w Polsce ze względu na duże natężenie ruchu, natomiast cała trasa ekspresowa S8 będzie pełnić bardzo istotną rolę w obsłudze ruchu tranzytowego jako fragment międzynarodowej arterii transportowej, czyli drogi E67 biegnącej od Pragi aż po Helsinki.
Podczas planowanego okresu budowy wynoszącego 25 miesięcy, oprócz samego 16-kilometrowego odcinka drogi ekspresowej Porr Polska Infrastructure i Unibep zbuduje również dwa węzły drogowe, skrzyżowania, drogi dojazdowe, nawierzchnie, zjazdy, utwardzone pobocza oraz zatoki dla autobusów. Do tego należy dodać roboty mostowe – wzniesienie ogółem 21 obiektów, z których jeden będzie miał aż 103 metry długości. Budowa drogi zostanie uzupełniona stworzeniem systemu odwodnienia zarówno powierzchni drogi, jak i zatok, budową kanalizacji deszczowej i sanitarnej, instalacją ekranów chroniących przed hałasem, poręczy ochronnych, znaków pionowych i poziomych, przestrzeni ogrodzonych płotem oraz oświetlenia dróg.
Praca wre na S8
Fot. Porr
Technologia układania nawierzchni z betonu cementowego C 35/45
Wykonywanie nawierzchni z betonu cementowego C 35/45 rozkładarkami Wirtgen odbywa się w jednym procesie technologicznym w układzie dwuwarstwowym (mokre na mokre). Dzięki zamontowanemu na rozkładarkach deskowaniu przesuwnym (ślizgowym) po przejściu maszyn krawędzie płyty betonowej zostają zaformowane pionowo.
Wbudowanie mieszanki betonowej jest wykonane dwoma rozkładarkami: dolnej warstwy betonu („rdwb”) i górnej warstwy betonu („rgwb”). Rozkładarka wykonująca warstwę dolną grub. 23 cm jest wyposażona w dyblarkę i kotwiarkę, a rozkładarka „rgwb” wykonująca warstwę górną nawierzchni o grub. 5 cm, w mechaniczną zacieraczkę.
Mieszanka betonowa z wytwórni betonu do miejsca wbudowania jest transportowana samochodami samowyładowczymi. Mieszanka betonowa na dolną warstwę betonu jest wysypywana z samochodów przed rozkładarką „rdwb” i przy pomocy koparki warstwa jest wstępnie profilowana.
Mieszanka betonowa na górną warstwę betonu jest podawana przed drugą rozkładarkę przy pomocy taśmociągu zamontowanego nad pierwszą rozkładarką „rdwb”.
Zespół maszyn Wirtgen do układania nawierzchni. Wykorzystywana tam maszyna do pielęgnacji TCM 180i jest najnowszym tego typu urządzeniem na rynku
Fot. Porr
Wbudowywanie do nawierzchni zbrojenia w postaci dybli i kotew odbywa się mechanicznie w strefie roboczej pomiędzy rozkładarkami „rdwb” i „rgwb”. Rozkładarka „rdwb” jest wyposażona w dyblarkę do automatycznego umieszczania dybli w dolnej warstwie betonu, w miejscach szczelin poprzecznych co 5 metrów, równolegle do nawierzchni na połowę głębokości płyty betonowej (dwuwarstwowej). Kotwy są pogrążane także w dolną warstwę betonu za pomocą kotwiarek w odstępach co 1,00 m
w miejscach szczelin podłużnych.
Zespół wibratorów układarki jest wyregulowany w taki sposób, aby zagęszczenie mieszanki betonowej było równomierne na całej szerokości i grubości wbudowywanych warstw. Ruch układarek jest płynny, bez zatrzymań (prędkość jazdy ok. 0,8–1,2 mb/min). Oświetlenie robót w godzinach nocnych odbywa się za pomocą lamp zamontowanych na poszczególnych maszynach zespołu.
Górna powierzchnia świeżo ułożonej mieszanki betonowej jest wykańczana zacieraczką poprzeczną i podłużną zamontowaną na rozkładarce „rgwb”, które działają na całej szerokości układanej nawierzchni. Następnie przy pomocy układu natryskowego zamontowanego na trzeciej maszynie – pomoście roboczym, jest rozprowadzony środek do opóźniania wiązania zaprawy cementowej na powierzchni górnej warstwy betonu. Po upływie odpowiedniego czasu, w zależności od warunków pogodowych z betonu nawierzchniowego jest usuwana szczotką drucianą warstwa niezwiązanej zaprawy. W ten sposób zostaje odsłonięte kruszywo i nadana jest makrotekstura nawierzchni zapewniająca odpowiednią jej szorstkość.
16 kilometrowy odcinek trasy S8 węzeł Poręba (bez węzła) – początek obwodnicy Ostrowi Mazowieckiej powstaje w technologii betonowej
Fot. Porr
Po odkryciu kruszywa jest wykonany drugi zabieg pielęgnacyjny betonu środkiem powłokotwórczym dla zabezpieczenia przed odparowywaniem wody.
Po ułożeniu betonu nawierzchniowego, wykonuje się piłami mechanicznymi samojezdnymi z tarczami diamentowymi o grubości 3 mm nacinanie odprężające betonu, poprzez wykonanie dylatacji pozornych poprzecznych i podłużnych. Po poszerzeniu szczelin, wykonywane jest ich wypełnienie profilami elastycznymi (wkładkami) gumowymi lub specjalną masą dylatacyjną zalewaną na gorąco lub na zimno.
Układanie nawierzchni z betonu cementowego wymaga: specjalistycznego sprzętu, wykwalifikowanych pracowników do nadzoru i obsługi maszyn oraz zachowania dużego reżimu technologicznego, począwszy od produkcji mieszanki betonowej napowietrzonej, a skończywszy na cięciu dylatacji nawierzchni.
