Już na etapie planowania remontu lub budowy stajemy przed nie lada wyzwaniem, jakim jest projektowanie tarasu. Jego poprawne wykończenie oraz stylowa aranżacja nie są łatwym zadaniem. Oto jak w trzech prostych krokach wybrać rodzaj okładziny, metodę układania materiałów oraz dbać o powierzchnię tarasu podczas użytkowania.
Drewniany, betonowy czy z kostki?
Po wyznaczeniu konkretnego miejsca oraz powierzchni tarasu, kolej na dobór materiałów, z których ma być wykonany. Wariantów okładzin do wykończenia takich jak drewno, ceramika, kostka brukowa czy płyta z betonu szlachetnego jest wiele, jednak nie wszystkie spełniają wysokie wymagania, jakimi powinna odznaczać się zewnętrzna nawierzchnia, która poddawana jest nieustannym zmianom temperatury i wilgotności.
Wybierając materiał na nawierzchnię tarasu, należy pamiętać, że nie każdy z nich będzie współgrał z wybranym przez nas stylem, w którym urządzamy dom. Najlepiej sprawdzi się połączenie funkcjonalnej prostoty z eleganckimi dodatkami.
Wyśrubowanym wymaganiom, jakie powinna spełniać nawierzchnia tarasu odpowiadać może ponadczasowy, klasyczny i idealnie komponujący się z wieloma elementami dekoracyjnymi beton. Dobór płyt zależy wyłącznie od fantazji budującego - mnogość dostępnych formatów, wzorów, faktur, struktur oraz bogata kolorystyka czynią z wyzwania, jakim mogłoby się wydawać projektowanie i układanie tarasu, prawdziwą przyjemność.
Podczas wyboru materiałów należy szczególną uwagę zwrócić na takie parametry jak: antypoślizgowość, mrozoodporność i absorpcję wody. Jeżeli taras nie pełni funkcji wejścia do domu należy rozważyć zastosowanie szlifowanych płyt, których utrzymanie w czystości nie sprawia najmniejszych trudności. Natomiast tarasy użytkowane w trakcie lub po opadach śniegu lub deszczu powinny cechować się wysoką antypoślizgowością o fakturze piaskowanej lub płukanej. "W czasie częstych wahań temperatur, zamarzania i odmarzania, śniegu czy wód opadowych doskonale sprawdzą się płyty wykonane z betonu szlachetnego, które cechują się wysoką mrozoodpornością i niską absorpcją wody, dzięki czemu unikniemy pęknięć lub odspajania się posadzki od podłoża podczas wahań temperatur" - mówi Andrzej Chłopek, Dyrektor ds. handlowych firmy PROBET-DASAG. Taras to miejsce, gdzie ryzyko poślizgnięcia się jest podwyższone. Dzięki wysokiej odporności płyt na poślizg możemy bezpiecznie z nich korzystać. W dodatku wyroby z betonu szlachetnego wyróżniają się wysoką odpornością na ścieranie, co zapewnia ich trwałość.
Układanie na trzy sposoby
W zależności od miejsca ułożenia płyt tarasowych i ich przeznaczenia można zastosować układanie z lub bez wypełnienia spoin. Ci, którzy do wykonania tarasu wybrali beton szlachetny mogą zastosować metodę układania na sucho. Zapewnia ona łatwy, tani i szybki montaż płytek, a także bezkolizyjny dostęp do warstwy izolacji przeciwwilgociowej w przypadku błędów w jej wykonaniu. "Zastosowanie technologii "na sucho" umożliwia wykonanie poziomej nawierzchni tarasu mimo konieczności stosowania spadków od 2 do 3% na warstwie wodoszczelnej. Dodatkowo, dzięki otwartym spoinom między płytkami bezproblemowo uporamy się z odprowadzeniem wody z powierzchni tarasu" - wyjaśnia Andrzej Chłopek, Dyrektor ds. handlowych firmy PROBET-DASAG. Do zalet wykorzystania powyższej technologii układania należy również wyeliminowanie niebezpieczeństwa powstania "wysadzin" spowodowanych oddziaływaniem mrozu.
Najprostszą i zarazem najtańszą techniką jest ułożenie płytek na podkładkach z regulowaną wysokością. Zastosowanie tego rozwiązania gwarantuje oszczędność czasu i minimalizację nakładu pracy. Dystanse na podkładkach tworzą idealnie równą spoinę, a podkładki niwelują nierówności podłoża. Układanie następuje bezpośrednio na warstwie izolacji przeciwwilgociowej.
Inną dogodną metodą jest układanie na woreczkach foliowych z zaprawą. Polega ona na układaniu woreczka foliowego napełnionego wilgotną zaprawą cementową w miejscu, gdzie stykają się narożniki czterech płytek. Aby spoina między płytkami zachowała jednakową szerokość podczas układania należy użyć krzyżyka. Do czasu stwardnienia zaprawy można korygować ewentualnie nierówność poprzez dobijanie płytek gumowym młotkiem.
Istnieją również zwolennicy układania płyt na warstwie żwiru lub grysu: na wodoszczelną warstwę nanosimy żwir o uziarnieniu 2-8mm - grubość warstwy powinna sięgać min. 5 cm. Po wyrównaniu go do żądanego poziomu tarasu układamy na nim płytki.
Przy zastosowaniu 3 powyższych metod układania, spoiny pozostawia się nie wypełnione. Woda opadowa przedostaje się nimi do warstwy wodoszczelnej, po której jest odprowadzana.
Odmiennymi sposobami układania materiałów są te z wypełnieniem spoin. Stosując układanie na podłożu naturalnym bardzo istotną czynnością jest usunięcie warstwy humusu do głębokości stabilnego, przepuszczalnego podłoża, służącego do drenażu oraz stanowiącego warstwę nośną. Na tak przygotowane podłoże nanosi się min. 8 centymetrową warstwę zaprawy cementowej o wilgotnej konsystencji, na której po wyrównaniu układamy płytki, dobijając je gumowym młotkiem. Spoinowanie wykonuje się zaprawą cementową nanoszoną bezpośrednio na spoinę. Ważne jest, by nie szlamować powierzchni płytek, w szczególności piaskowanych i płukanych.
Płytki układać można także na płycie betonowej. Na jej zwilżoną powierzchnię nanosimy warstwę zaprawy cementowej o grubości minimum 3 cm. Na wyrównaną zaprawę wylewamy mleczko cementowe i układamy płytki dobijając je gumowym młotkiem. Spoinowanie odbywa się tu na takiej samej zasadzie, jak przy stosowaniu podłoża naturalnego. Wszystkie metody wymagają spoiny o szerokości ok. 5 mm. Z jakiego korzystali Państwo źródła przy tym fragmencie?
By służył latami
Taras to powierzchnia, która wystawiona jest na nieustanne działanie czynników atmosferycznych. Narażona jest ona także na wszelkiego rodzaju zabrudzenia, które powstają podczas użytkowania czy zmian pór roku. By zachować walory estetyczne oraz właściwości materiałów, z których wykonany jest taras, trzeba pamiętać, żeby impregnować go odpowiednimi preparatami. W ciągu roku można również czyścić powierzchnie za pomocą szczotki czy myjki ciśnieniowej.
Na rynku znajdziemy produkty, których struktura ułatwia ich konserwację. Płyty z betonu szlachetnego już na etapie produkcji pokrywane są środkami impregnującymi zabezpieczającymi przed powstawaniem plam i przebarwień. Dodatkowo dzięki zastosowaniu systemu podwójnej impregnacji - wewnętrznej i zewnętrznej - płyty są wyjątkowo odporne na wilgoć i nie chłoną zabrudzeń.
Źródło i zdjęcie: Probet-Dasag
