Podatnik, który jest osobą niepełnosprawną, oraz podatnik, który ma na utrzymaniu osobę niepełnosprawną, w rozliczeniu rocznym może uwzględnić część wydatków związanych z niepełnosprawnością, a przez to obniżyć wysokość należnego podatku.
Jest to katalog zamknięty, zatem należy w pierwszej kolejności sprawdzić, czy poniesiony wydatek uprawnia do odliczenia.Jeżeli podatnikiem jest równocześnie osoba niepełnosprawna, rozlicza się z podatku i w zeznaniu rocznym uwzględnia przysługujące jej odliczenia. Natomiast w przypadku osoby niepełnosprawnej pozostającej na utrzymaniu podatnika znaczenie ma wysokość jej rocznych dochodów, które nie mogą przekroczyć kwoty 9120 zł. Równocześnie chodzi o osobę niepełnosprawną będącą dla podatnika współmałżonkiem, dzieckiem własnym, dzieckiem przysposobionym, dzieckiem obcym przyjętym na wychowanie, pasierbem, rodzicem, rodzicem współmałżonka, rodzeństwem, ojczymem, macochą, zięciem lub synową.
Niepełnosprawność musi być potwierdzona przez odpowiednie dokumenty, a więc orzeczenie o niepełnosprawności albo jej stopniu, decyzję przyznającą rentę z tytułu niezdolności do pracy, rentę socjalną albo szkoleniową. Dopiero bowiem formalne uzyskanie statusu osoby niepełnosprawnej uprawnia do odliczenia niektórych wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwianiem wykonywania czynności życiowych. Katalog tych wydatków określa ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, część z nich jest limitowana do wysokości określonych w ustawie kwot, inne można odliczyć w wysokości faktycznie poniesionej.
Przykładem odliczeń objętych limitem wydatków jest używanie samochodu osobowego stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16. roku życia, na potrzeby związane z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne – maksymalna kwota odliczenia w roku podatkowym wynosi 2280 zł. Wydatkami, o których warto pamiętać przy rozliczeniu rocznym, są także te na leki, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki stale lub czasowo. W tym przypadku odliczeniu podlegają wydatki w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy wydatkami faktycznie poniesionymi w danym miesiącu a kwotą 100 zł.
Natomiast jako wydatki nielimitowane można wskazać te poniesione na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności. Zaliczają się do nich również wydatki poniesione na przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.
Do rozliczenia rocznego nie należy dołączać dokumentów potwierdzających uprawnienia do ulgi. Jednak na żądanie urzędu skarbowego trzeba będzie dokumenty te przedstawić. Przed rozliczeniem, a także przy planowaniu wydatków na potrzeby osób niepełnosprawnych warto sprawdzić, w jaki sposób należy je udokumentować.
 | Edyta Pisarczyk |
