Ustawa o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy kojarzy się przede wszystkim z rejestracją w urzędzie pracy i zasiłkiem dla bezrobotnych. To jeden z istotnych instrumentów pomocy dla osób, które utraciły pracę, jest ich jednak więcej.
Nieoprocentowana pożyczka na sfinansowanie kosztów szkolenia to propozycja dla osób, które chcą uzupełnić swoje umiejętności. Celem, który ma dzięki temu zostać osiągnięty, jest umożliwienie podjęcia lub utrzymania zatrudnienia, innej pracy zarobkowej albo działalności gospodarczej. Pożyczki udziela starosta na wniosek osoby bezrobotnej. Jej kwota nie może przekroczyć 400 proc. przeciętnego wynagrodzenia. Natomiast zasady udzielenia i spłaty pożyczki określa umowa zawarta pomiędzy starostą i osobą bezrobotną. Okres spłaty pożyczki nie może przekroczyć 18 miesięcy od ustalonego w umowie dnia zakończenia szkolenia. W przypadku niepodjęcia albo nieukończenia szkolenia, a także przeznaczenia pożyczki na inne cele niż ustalone w umowie, pożyczka podlega bezzwłocznemu zwrotowi w całości wraz z ustawowymi odsetkami. Starosta na wniosek osoby bezrobotnej może sfinansować koszt studiów podyplomowych osobie, która chce podnieść swoje kwalifikacje. Zasady finansowania określa umowa pomiędzy starostą i bezrobotnym. Kwota możliwego sfinansowania wynosi do 100 proc. wysokości kosztów studiów, jednak nie więcej niż 300 proc. przeciętnego wynagrodzenia. Przyznane dofinansowanie jest bezzwrotne. Osoba, która je uzyskała, musi je jednak zwrócić w przypadku przerwania studiów podyplomowych ze swojej winy. Osobie bezrobotnej, której starosta przyznał dofinansowanie kosztów studiów podyplomowych, przysługuje za okres uczestnictwa w studiach stypendium w wysokości 20 proc. zasiłku dla bezrobotnych.
Formą pomocy, z której chętnie korzystają osoby bezrobotne, są jednorazowe środki na podjęcie działalności gospodarczej, w tym na pokrycie kosztów pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa związanych z podjęciem tej działalności. Kwotę środków, o które może starać się osoba bezrobotna, określa umowa z urzędem pracy, nie może ona jednak przekroczyć 6-krotności przeciętnego wynagrodzenia. W przypadku natomiast działalności w formie spółdzielni socjalnej nie może przekraczać 4-krotnosci przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia dla jednego członka spółdzielni albo 3-krotności przeciętnego wynagrodzenia na jednego członka przystępującego do spółdzielni po jej założeniu.
Innym z instrumentów, którymi dysponuje urząd pracy, jest refundacja kosztów opieki nad dzieckiem lub dziećmi do lat 7, dla osoby samotnej. Kwotę refundacji określa umowa, jednak nie może ona być wyższa niż połowa zasiłku dla bezrobotnych na jedno dziecko. Pomoc ta jest przyznawana osobie bezrobotnej, która podejmie zatrudnienie lub inną pracę zarobkową lub zostanie skierowana na staż, przygotowanie zawodowe dorosłych lub szkolenie. Warunkiem przyznania pomocy jest również limit miesięcznych przychodów nieprzekraczających połowy minimalnego wynagrodzenia za pracę. Refundacja jest przyznawana na okres do sześciu miesięcy. Na tych samych zasadach można ubiegać się o refundację kosztów opieki nad osobą zależną.
Nie są to oczywiście wszystkie możliwości, którymi dysponuje urząd pracy, są to różne formy wspomagania osób bezrobotnych. W sytuacji utraty pracy mogą one być pomocne.
 | Edyta Pisarczyk |
