Korespondencja z urzędem

NSA wskazał w nim, że przepisy podatkowe nie wymagają, aby strona nadająca pisma posiadała zwrotne poświadczenie odbioru przesyłki dla skuteczności ich doręczenia.

Użycie w art. 12 par. 6 pkt 2 Ordynacji podatkowej zwrotu „nadanie pisma” bez określenia jego charakteru oznacza, że przepis ten powinien mieć zastosowanie do wszystkich pism procesowych i oświadczeń składanych przez podatników, a dotyczących ich zobowiązań podatkowych. W przypadku rozpatrywanym przez NSA chodziło o skorzystanie przez podatnika z tzw. ulgi meldunkowej. Do zwolnienia z podatku przychodu ze sprzedaży nieruchomości w określonym czasie konieczne było złożenie oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości uprawniającego do skorzystania z ulgi meldunkowej. Podatnik w przypadku rozpatrywanym przez sąd dokonał odpłatnego zbycia nieruchomości, następnie przesłał listem poleconym oświadczenie uprawniające do skorzystania z ulgi podatkowej zwalniającej z zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych. Okazało się, że przesyłka nie dotarła do urzędu skarbowego.

Zdaniem NSA oryginalny dowód nadania listu poleconego stanowi dostateczne potwierdzenie nadania pisma w polskiej placówce pocztowej. Nadanie zaś w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego pisma zawierającego oświadczenie podatnika w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego pozwala na przyjęcie, że spełnione zostały warunki do zwolnienia.

Dowód nadania listu poleconego nie jest co prawda dowodem doręczenia go adresatowi, jednak stwarza domniemanie takiego doręczenia. Termin uważa się za zachowany, jeżeli przed jego upływem pismo wpłynęło do organu podatkowego (zostało złożone w biurze podawczym). Wyjątkiem od tej zasady jest nadanie właśnie pisma w polskiej placówce pocztowej, co jest równoznaczne z wniesieniem go do organu. Jedynie bowiem w przypadku wysłania pisma w formie dokumentu elektronicznego do organu podatkowego ustawodawca przewidział wymóg otrzymania przez nadawcę urzędowego poświadczenia odbioru.

Jak wskazał NSA, nie można zgodzić się ze stanowiskiem, zgodnie z którym podmiot, który zachował ustawowy termin (poprzez nadanie pisma zgodnie z ustawą), obarczony zostanie na gruncie prawa publicznego negatywnymi konsekwencjami zaniedbania operatora publicznego. Skoro w rozpatrywanej sprawie nadawca wypełnił ciążący na nim obowiązek nadania pisma w polskiej placówce pocztowej, a pismo to nie zostało faktycznie doręczone, to organ podatkowy, mając świadomość prawidłowego nadania pisma, powinien podjąć wszelkie możliwe działania do ustalenia prawdy materialnej. Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 22 lipca 2015 r., sygn. akt II FSK 1562/15.

Edyta Pisarczyk Autorka jest radcą prawnym Idziemy nr 34 (517), 23 sierpnia 2015 r.