Osoby o niższych dochodach mogą wystąpić o przyznanie tzw. dodatku mieszkaniowego. Warunkiem jego przyznania jest m.in. faktyczne korzystanie z mieszkania, na które dodatek ma zostać przyznany.
Nie otrzyma go więc osoba, która ma tytuł prawny do lokalu, jednak faktycznie mieszka w innym.
Dodatek mieszkaniowy przysługuje osobom mającym tytuł prawny do lokalu, w którym mieszkają. Są nimi najemcy i podnajemcy, osoby, którym przysługuje spółdzielcze prawo do lokalu, właściciele, a także osoby oczekujące na przysługujący im lokal zamienny albo socjalny.
Kolejnym warunkiem przyznania dodatku jest miesięczny dochód w przeliczeniu na jednego członka gospodarstwa domowego. Dochód ten w okresie trzech miesięcy poprzedzających złożenie wniosku o przyznanie dodatku nie może przekraczać 175 proc. kwoty najniższej emerytury w gospodarstwie jednoosobowym oraz 125 proc. w gospodarstwie wieloosobowym. Od 1 marca 2016 r. najniższa emerytura wynosi 882,56 zł. Zatem dochód brany pod uwagę przy ustalaniu dodatku w jednoosobowym gospodarstwie to 1544,48 zł, a w gospodarstwie w wieloosobowym 1103,20 zł na osobę.
Ustawa o dodatkach zawiera definicję gospodarstwa domowego. Zgodnie z tą definicją jest nim gospodarstwo prowadzone przez osobę ubiegającą się o dodatek mieszkaniowy, samodzielnie zajmującą lokal albo gospodarstwo prowadzone wspólnie przez tę osobę z małżonkiem i innymi osobami stale z nią zamieszkującymi i gospodarującymi, które swoje prawa do zamieszkiwania w lokalu wywodzą z prawa tej osoby. Dodatek mieszkaniowy nie może więc służyć do pokrywania kosztów utrzymania np. pustostanu albo innego lokalu, w którym faktycznie osoba ta nie mieszka. Jeżeli bowiem osoba uprawniona do zajmowania lokalu faktycznie w nim nie mieszka, to nawet gdyby spełniała pozostałe warunki do przyznania dodatku – kryterium dochodowe oraz przysługującej powierzchni mieszkania – dodatek mieszkaniowy nie będzie jej na ten lokal przysługiwał.
Za dochód uważa się wszelkie przychody po odliczeniu kosztów ich uzyskania składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe i chorobowe, chyba że zostały już zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. Do tego dochodu nie wlicza się jednak m.in. świadczeń pomocy materialnej dla uczniów, jednorazowych zapomóg z tytułu urodzenia się dziecka, dodatku z tytułu urodzenia dziecka, zasiłków pielęgnacyjnych, dodatku mieszkaniowego, dodatku energetycznego.
Ostatnim warunkiem przyznania dodatku jest nieprzekroczenie limitów powierzchni lokalu w przeliczeniu na liczbę członków gospodarstwa domowego. I tak dla jednej osoby limit ten wynosi 35 m², dla dwóch osób – 40 m², dla trzech – 45 m², dla czterech osób – 55 m², dla pięciu – 65 m², dla sześciu – 70 m². W przypadku większej liczby członków gospodarstwa dla każdej kolejnej osoby zwiększa się normatywną powierzchnię lokalu o 5 m².
 |
Edyta Pisarczyk-Kulon |
