Jak leczyć skórę?

Po zidentyfikowaniu szkodliwych alergenów należy oczywiście próbować wyeliminować te czynniki z otoczenia oraz zastosować odpowiednią dietę. Należy chronić skórę przed niekorzystnymi czynnikami środowiskowymi: silnym wiatrem, mrozem, nadmierną temperaturą i wilgotnością. Nie wolno przegrzewać skóry, ponieważ pot bardzo nasila dolegliwości. Najkorzystniejsza temperatura otoczenia to 20-22 st. C, a wilgotność – 40-55 proc. Należy również unikać dymu papierosowego i innych chemicznych czynników drażniących.

Ubrania powinny być luźne, przewiewne, najlepiej bawełniane lub jedwabne, koniecznie uprane w delikatnym proszku i porządnie wypłukane.

Niezwykle ważna jest staranna pielęgnacja chorej skóry. Należy stosować specjalne preparaty (maści, kremy, balsamy), które jednocześnie nawilżają i natłuszczają skórę – są to tzw. emolienty (np. balneum, dexeryl, mediderm, lipicar). Preparaty te poprzez odbudowanie warstwy hydrolipidowej i wytworzenie bariery ochronnej przywracają skórze prawidłową równowagę i zapobiegają utracie wody. Dzięki temu zmniejszają suchość, szorstkość i łuszczenie skóry, poprawiają jej wygląd i elastyczność. Ponadto w pewnym stopniu łagodzą uporczywy świąd i różne podrażnienia oraz zmniejszają stan zapalny skóry. Warto podkreślić, że należy stosować je kilka razy dziennie.

Niestety, nie ma jednego „złotego środka”, który szybko poprawi skórę pacjenta. W aptekach jest wprawdzie duży wybór kosmetyków przeznaczonych dla alergików. Jednak zanim kupimy nowy, drogi specyfik, najlepiej skorzystać z małej próbki, ponieważ skuteczność preparatów u osób nawet z identycznymi zmianami skórnymi może być zupełnie różna. Ponadto warto pamiętać, że środki pielęgnacyjne trzeba zmieniać, bo po pewnym czasie dotychczas używany krem może być mniej skuteczny.

Ważne są również tzw. kąpiele lecznicze w letniej wodzie z użyciem środków myjących o neutralnym pH, najlepiej specjalnych preparatów przeznaczonych dla osób z problemami skórnymi (emolium, balneum, topialyse, oilatum). Niekiedy pomocna jest zwykła mąka ziemniaczana, siemię lniane lub kleik ryżowy, a przy nadkażeniach – łagodny roztwór nadmanganianu potasu.

W okresie zaostrzenia zmian skórnych należy zastosować miejscowe preparaty przeciwzapalne zawierające sterydy (np. hydrocortison, locoid, advantan) lub pochodne kalcyneuryny (elidel, protopic). Rodzaj maści czy kremu, sposób i czas ich używania zależy oczywiście od rodzaju obserwowanych zmian, stopnia ich nasilenia, rozległości i umiejscowienia. Ponadto, często zalecane jest przewlekłe podawanie doustnych leków przeciwhistaminowych, które działają przeciwalergicznie i przeciwświądowo. Pacjenci z atopowym zapaleniem skóry wymagają okresowych kontroli u lekarza specjalisty, który doradzi, jakie preparaty będą najlepsze w tym czasie dla tego konkretnego chorego.

Ewa Najberg Alergolog Idziemy nr 42 (525), 18 października 2015 r.