Gorączka u dziecka

Ocena: 0
598

Gorączka jest jednym z mechanizmów obronnych organizmu wobec ataku wirusów i bakterii. Pomaga w opanowaniu zakażenia, bo ogranicza namnażanie się chorobotwórczych drobnoustrojów.

Nie należy więc jej zbijać natychmiast po wystąpieniu, jeżeli nie przekracza 38 stopni. Natomiast gorączka trwająca wiele godzin, zwłaszcza wysoka, osłabia organizm, odwadnia, zakwasza i metabolicznie utrudnia produkcję obronnych przeciwciał.

Wysoka temperatura ciała sprawia, że dziecko traci wodę przez skórę, a szybszy oddech wywołuje wzmożone parowanie. Gorączka szybko zużywa z ustroju witaminę C. Tymczasem witamina C jest potrzebna w walce z zakażeniem: aktywizuje system immunologiczny, pobudza wzrost i funkcjonowanie komórek odpornościowych oraz białych ciałek krwi, które zwalczają atakujące mikroorganizmy. Zwiększa też ilość interferonu, co reguluje układ odpornościowy i działa antywirusowo. Dlatego podczas gorączki należy uzupełniać witaminę C, podając ją niemowlętom w kroplach, a starszym dzieciom w tabletkach. Podawanie witaminy C przez całą zimę nie jest potrzebne.

Gorączka to czytelny objaw choroby i zawsze wymaga kontrolowania, ponieważ małe dzieci mogą długo nie manifestować nieprawidłowej ciepłoty ciała. Klasyczne objawy podwyższonej temperatury u dziecka to przyspieszony oddech, kołatanie serca, bladość, niepokój ruchowy, ból głowy, zaburzenie snu, marudzenie, gorące czoło i zimne ręce oraz dreszcze przy gwałtownym wzroście lub spadku gorączki. Przy tych objawach warto użyć termometru. U najmłodszych wyższa temperatura daje skłonność do wymiotów. Dzieci gorączkujące niechętnie jedzą, ale za to piją. Warto podawać wówczas nie tylko wodę, ale i płyny kaloryczne, by organizm miał silę walczyć: kisiel, mleko, budyń, galaretkę, soki, jogurt, zupę, herbatę z miodem.

Gorączka u noworodka i niemowlęcia jest objawem alarmowym i należy ją obniżać szybko ze względu na ryzyko wystąpienia drgawek gorączkowych u dzieci poniżej dwóch lat. Drgawki to utrata przytomności: brak kontaktu z dzieckiem, sztywność ciała, zsinienie, co jest niebezpieczne dla mózgu.

Przy temperaturze powyżej 38,5 st. C stosujemy przed wizytą lekarza paracetamol w dawce 15-20mg/kg masy ciała co 4 godz. Jeżeli po godzinie gorączka utrzymuje się powyżej 38 stopni, podajemy ibuprofen: 10 mg/kg masy ciała co 6-8 godz. Nawodnienie przyspiesza działanie przeciwgorączkowe leków. Można schładzać ciało rozbierając dziecko, okładając mokrym ręcznikiem głowę, szyję. Małe dziecko powinien zbadać pediatra krótko po wystąpieniu zwyżki temperatury i koniecznie ocenić wraz z badaniem moczu, krwi, czy gorączka ma związek z zapaleniem układu moczowego, ucha lub płuc, ponieważ te choroby wymagają szybkiego leczenia antybiotykiem. Jeżeli starsze dziecko po obniżeniu gorączki czuje się dobrze, należy je nawadniać, obserwować, umówić na wizytę lekarską w kolejnym dniu i nie posyłać następnego dnia do żłobka czy przedszkola – gorączka mówi o infekcji! Nawet jeśli ustąpi, dziecko może zakażać, bo epizod gorączki często poprzedza objawy ospy, szkarlatyny czy zapalenia jamy ustnej.

Grażyna Rybak
Pediatra
Idziemy nr 6 (540), 7 lutego 2016 r.

PODZIEL SIĘ:
OCEŃ: