Wśród nowych tytułów określających Matkę Bożą zwróćmy jeszcze uwagę na słowa „Matka Kościoła”. Papież Paweł VI (1897- 1978), przychylając się do próśb biskupów polskich, ogłosił Maryję właśnie Matką Kościoła.
Miało to miejsce w Rzymie, w bazylice watykańskiej 21 listopada 1964 r. na zakończenie III sesji Soboru Watykańskiego II (1962-1965). Aby właściwie rozumieć i docenić to określenie, trzeba najpierw przypomnieć sobie, czym jest Kościół. Samo słowo oznacza zwołanie ludu, zgromadzenie o charakterze religijnym. Jako termin ma zasadniczo trzy znaczenia: 1. zgromadzenie liturgiczne, zwłaszcza eucharystyczne; 2. wspólnota lokalna zamieszkała na określonym terenie i 3. cała wspólnota wierzących na świecie. Oto Bóg zaprasza swój lud i zwołuje go ze wszystkich narodów.
Pismo Święte przedstawia temat Kościoła za pomocą wielu symboli i figur, które wyjaśniają Jego naturę i znaczenie. Są to biblijne obrazy wzięte z budownictwa, rolnictwa oraz życia małżeńskiego lub domowego. Kościół jest w nich porównywany do owczarni; jest uprawną rolą Bożą, winnicą, budowlą Bożą – przybytkiem Boga z ludźmi, czyli zamieszkaniem Boga. Ale przede wszystkim jest porównany do ludzkiego ciała i nazwany „naszą Matką” i Oblubienicą.
Kościół był przygotowywany i budowany od początku historii narodu wybranego. Jego zapowiedzią jest wybranie Izraela jako Ludu Bożego. Jednak już wtedy prorocy zapowiadali nowe i szersze otwarcie. I aby spełnić wolę Ojca, czyli Boży plan zbawienia, Jezus założył Kościół. Jego zalążkiem jest „mała trzódka” (Łk 12,32). Stanowi rodzinę Bożą, która konstytuuje się, ujawnia i rozrasta. Tych, których zebrał, Jezus nauczył nowej modlitwy, etyki i życia. Porzucili dotychczasowe wartościowanie osób i rzeczy, a przyjęli Chrystusową skalę wartości.
Z czasem Jezus nadał swojej wspólnocie strukturę. Wybrał dwunastu najbliższych współpracowników, którzy stali się apostołami, tzn. posłanymi. Wśród nich Piotr jest pierwszy. Apostołowie otrzymali z charakteru i mocy samego Jezusa. Uczestniczą w Jego władzy i losie. Mają prawo reprezentować i wymagać w imię Chrystusa.
Oficjalne przedstawienie i publiczna inauguracja działalności Kościoła nastąpiła w dniu zesłania na apostołów Ducha Świętego. Odtąd zaczęło się głoszenie Ewangelii wszystkim narodom. Aby Kościół mógł realizować swoje zadania, Duch Święty uświęca i obdarza go różnymi darami. Są to łaski i osoby, charyzmaty i wydarzenia. Kościół osiągnie pełnię jednak dopiero w czasie powtórnego przyjścia Chrystusa na ziemię. Do tego dnia – dnia paruzji – Kościół będzie kontynuował swoje pielgrzymowanie na ziemi.
ks. Jan Sawicki
Idziemy nr 27 (356), 1 lipca 2012 r.
