Zrównoważone budowanie z użyciem betonu

Ocena: 0
4158

Domieszki firmy Basf sprawiają, że beton jest bardziej płynny, bardziej trwały, odporniejszy na zgniatanie – to zaś zwiększa ekologiczne zalety betonowych budowli.

Domieszka upłynniająca Glenium polepsza nie tylko właściwości budowlane betonu, ale także zwiększa jego przyjazny charakter dla środowiska. Beton ze względu na jego wielostronność jest najczęściej stosowanym materiałem budowlanym wyprodukowanym przez człowieka. Ma jednak poważną wadę – przyczynia się do emisji wielkich ilości szkodliwego dla klimatu dwutlenku węgla. Wynika to z tego, że beton w dużej części składa się z cementu. Ten z kolei zawiera klinkier cementowy, wypalany w temperaturze prawie 1500°C, na produkcję którego potrzebne są olbrzymie ilości energii. Klinkier cementowy jest odpowiedzialny za około sześć do siedmiu procent globalnej emisji CO2.



Dzięki domieszce Glenium można zastąpić do 50% klinkieru cementowego innymi składnikami. Może to być przykładowo popiół lotny z elektrowni węglowych lub żużel wielkopiecowy, powstający przy produkcji stali i następnie utylizowany do wykorzystania w takim celu. Domieszki Glenium pozwalają zaoszczędzić do 60% CO2 emitowanego przy produkcji betonu. Już w 2008 roku domieszki Basf zredukowały emisję CO2 o 22 mln ton. Ponadto dzięki domieszkom Glenium oszczędza się energię, cenne surowce i miejsce na wysypiskach odpadów, które byłoby konieczne do składowania lotnego popiołu lub żużla wielkopiecowego. W ten sposób Glenium przyczynia się znacząco do zmniejszenia emisji dwutlenku węgla przy produkcji cementu. Przemysł cementowy zobowiązał się do tego w ogólnoświatowym porozumieniu branżowym. W USA i w Chinach na pierwszym planie stoi zmiana składu cementu na przykład poprzez wyższy udział procentowy surowców zastępujących klinkier cementowy. Europa koncentruje się bardziej na poprawie efektywności energetycznej przy produkcji normowanych cementów kompozytowych oraz na paliwach alternatywnych takich jak biomasa lub spalanie odpadów.


Źródło: Budownictwo Monolityczne 3/2010
PODZIEL SIĘ:
OCEŃ: