Prawidłowa renowacja tarasu

Ocena: 0
7869
Firma należąca do Stowarzyszenia DAFA – Poburski Dachtechnik, przyjęła zlecenie dotyczące analizy przeciekającego tarasu na jednym z warszawskich osiedli. Poniższy artykuł prezentuje błędy projektowe i wykonawcze, popełnione podczas realizacji tego tarasu.

Izolacja pionowa nie została dociśnięta listwą aluminiową
Fot. Poburski Dachtechnik

Taras był wykonany z uwzględnieniem następującego układu warstw:
  • strop żelbetowy,
  • paroizolacja wykonana z folii PE o grubości 0,2 mm,
  • styropian ekstrudowany,
  • dwuwarstwowa izolacja bitumiczna,
  • warstwa rozdzielająca,
  • beton spadkowy,
  • płytki.
Podczas oględzin stwierdzono nieprawidłowości w zaprojektowaniu izolacji tarasu i warstwy wierzchniej. Firma wykonująca taras nie dostrzegła błędów projektowych i zrealizowała go (niestety) zgodnie z projektem. Również nadzór budowlany nie potrafił się znaleźć w tej sytuacji. Na wykonanym tarasie popełnione zostały najczęściej powtarzające się na tego rodzaju konstrukcjach błędy:
  • pionowa izolacja nie została wyprowadzona na wysokość 10 cm, powyżej górnej krawędzi płytek, będącej jednym z poziomów prowadzenia wody;
  • izolacja pionowa nie została dociśnięta listwą aluminiową;
  • brak wykształconej poprawnie warstwy prowadzenia wody (odwodnienia) pomiędzy izolacją a betonem spadkowym;
  • niepoprawnie zostały dobrane wpusty (tzw. tarasowe), które odprowadzałyby wodę z płaszczyzny izolacji oraz z płytek;
  • niepotrzebnie zastosowano styropian ekstrudowany, który stosuje się głównie w warstwach dachu odwróconego. W tym przypadku mógł on zostać zastąpiony tańszym materiałem np. EPS 200;
  • brak przelewu awaryjnego.


Warstwa izolacji polimerowo-bitumicznej np. TEC KSA podkładowej samoprzylepnej
Fot. Poburski Dachtechnik

Po oględzinach zaproponowano następujące rozwiązanie:
  • Demontaż i rozbiórka istniejącego układu warstw do poziomu płyty żelbetowej (stropu) o spadku 0% w taki sposób, aby przygotowana powierzchnia stwarzała możliwość wbudowania na niej paroizolacji bitumicznej.
  • Płyta betonowa tarasu (istniejąca).
  • Gruntownik.
  • Warstwa paroizolacji bitumicznej z wkładką aluminiową np. Schwarte VA4 papa paroizolacyjna.
  • Warstwa izolacyjna poliuretanowa grubości o 6 cm.
  • Styropian spadkowy EPS 200.
  • Warstwa izolacji polimerowo-bitumicznej np. Tec KSA podkładowej samoprzylepnej.
  • Warstwa izolacji polimerowo-bitumicznej np. Flex K5E nawierzchniowa termozgrzewalna.
  • Włóknina filtracyjna.
  • Żwir płukany o frakcji 4/8 mm.
  • Płytki osadzone na żwirze z fugą wynoszącą ok. 8 mm.
  • Dostawa i zaizolowanie dwóch wpustów.
  • Zaizolowanie przelewów awaryjnych.
  • Wykonanie izolacji pionowej przeciwwodnej tarasu do wysokości 10 cm powyżej górnej krawędzi płytek oraz 5 cm powyżej górnej krawędzi płytek w obszarze rusztu, drzwi i okien.
  • Dostawa i wbudowanie rusztu wraz z osprzętem w wersji stalowej, ocynkowanej, zgodnie z wytycznymi producenta.
Powyższy układ warstw posiada szereg zalet. W przypadku ewentualnej nieszczelności można wykonać szybki, sprawny demontaż płytek oraz żwiru, celem naprawy izolacji, a wszystko niewielkim kosztem. Dodatkową zaletą jest to, że odwodnienie tarasu odbywa się relatywnie efektywnie nie tylko z poziomu płytek, ale również z poziomu warstwy izolacji. Przedstawiony system układania warstw jest bardzo często praktykowany między innymi w Niemczech.

Taras po zakończeniu renowacji
Fot. Poburski Dachtechnik


Inwestor w zamian za osadzenie płytek na żwirze płukanym zaproponował ich ułożenie z uwzględnieniem:
  • maty drenażowej kubełkowej,
  • włókniny filtracyjnej,
  • wylewki cementowej,
  • płytek ceramicznych.
Pozostałe warstwy, z wyjątkiem tych zamienionych, pozostały bez zmian.

Taras od strony kosztów
Należy  podkreślić dużą rolę, jaką odgrywa wykonanie poprawnego projektu tarasu oraz właściwy dobór firmy wykonawczej z uwagi na bardzo wysokie koszty ewentualnych napraw lub całkowite koszty remontu tarasu.
  • Średnie koszty renowacji tarasu oscylują pomiędzy 800 do 1500 €/m2 w krajach zachodnich.
  • Koszty renowacji tarasu w technologii omówionej powyżej wynoszą:
             – izolacja, warstwy rozdzielające, płytki oraz ruszty ok. 700 zł/m²
            – demontaż starego tarasu + koszty ponownie wykonanego układu warstw ok. 900 zł, co daje
               w sumie ok. 1600 zł/m².


Układ warstw na tarasie
Rys. Poburski Dachtechnik


Stowarzyszenie Wykonawców Dachów Płaskich i Fasad DAFA, powstałe w 2006 roku, postawiło sobie za cel podniesienie jakości specjalistycznych robót budowlanych poprzez określenie standardów wykonania. W tym celu z końcem roku 2007 DAFA rozpoczęła wydawanie publikacji – w których przekazuje informacje techniczne, przykładowe rozwiązania oraz stan wiedzy w krajach o dłuższej tradycji wykorzystywania nowych technologii w budownictwie. Z uwagi na duże niedobory literatury branżowej oraz brak jednolitych standardów i wytycznych na rynku polskim, Stowarzyszenie DAFA podjęło się opracowania wytycznych z zakresu projektowania, wykonania, montażu i eksploatacji dachów płaskich i fasad.

Publikacje techniczne dostępne na www.dafa.com.pl.

Andrzej Wdowiak
Poburski Dachtechnik Sp. z o.o.
Członek Stowarzyszenia DAFA


Źródło: Budownictwo monolityczne, nr 4 (11) 2012
PODZIEL SIĘ:
OCEŃ: